พก
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | พก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pók |
| ราชบัณฑิตยสภา | phok | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰok̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
พก
- ริมผ้านุ่งที่ดึงรวบขึ้นมาไขว้ไว้ที่บริเวณสะดือ มีลักษณะคล้ายถุงเล็ก ๆ ใส่เงินหรือหมากเป็นต้น
- แผ่นดิน
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
พก (คำอาการนาม การพก)
- เอาเก็บหรือซ่อนไว้ในพกหรือในสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น
- พกมีด
- พกนาฬิกา
- ใช้เรียกสิ่งที่นำติดตัวไปในลักษณะเช่นนั้น
- มีดพก
- ปืนพก
- นาฬิกาพก
- พัง, ทำลาย
- ดุจพสุธาพังดังพสุธาพก-- มหาเวสสันดรชาดก กัณฑ์มหาราช
- ผก, หก, ตก
- (ร้อยกรอง) วก
- ภายหลังมาจึงพราหมณ์ชูชก พกมาทวงทอง-- มหาชาติคำหลวง กัณฑ์ชูชก