พยาน
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]จากภาษาเขมร ពេជ្ញញាណ (เพชฺญญาณ), จากภาษาบาลี วิชฺชญาณ (“ความรู้, ทักษะ”); จากภาษาสันสกฤต विज्ञज्ञान (วิชฺญชฺญาน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พะ-ยาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-yaan |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-yan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.jaːn˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | พยาล | |
คำนาม
[แก้ไข]พยาน
- หลักฐานเครื่องพิสูจน์ข้อเท็จจริง
- ผู้ที่รู้เห็นเหตุการณ์หรือข้อเท็จจริงที่ใช้เป็นหลักฐานเครื่องพิสูจน์ได้
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ผู้ที่เป็นเครื่องพิสูจน์ได้เพราะรู้เห็นเหตุการณ์หรือข้อเท็จจริง
คำสืบทอด
[แก้ไข]- → ไทใหญ่: ၽျၢၼ်း (ผฺย๊าน)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาคำเมือง
- หน้าที่มีคำแปลภาษาดัตช์
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาดัตช์/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาไทใหญ่
- หน้าที่มีคำแปลภาษาฟรีเชียตะวันตก
- หน้าที่มีคำแปลภาษาลาว
- หน้าที่มีคำแปลภาษาสเปน
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาสเปน/t+
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ