มั่วสุม

ภาษาไทย

มั่ว (“รวมกัน”) +‎ สุม

การแบ่งพยางค์		มั่ว-สุม
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	mûua-sǔm
	ราชบัณฑิตยสภา	mua-sum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/mua̯˥˩.sum˩˩˦/^{(สัมผัส)}

มั่วสุม (คำอาการนาม การมั่วสุม)