สุม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขิน ᩈᩩᨾ (สุม), ภาษาลาว ສຸມ (สุม), ภาษาไทลื้อ ᦉᦳᧄ (สุม), ภาษาไทใหญ่ သုမ် (สุม), ภาษาไทใต้คง ᥔᥧᥛᥴ (สู๋ม), ภาษาพ่าเก ꩬုံ (สุํ); เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ สม (รากศัพท์ 2)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สุม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǔm |
| ราชบัณฑิตยสภา | sum | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sum˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]สุม (คำอาการนาม การสุม)
- วางทับซ้อน ๆ กันลงไปจนสูงเป็นกองอย่างไม่มีระเบียบ
- สุมหญ้า
- สุมฟาง
- สุมหนังสือไว้เต็มโต๊ะ
- โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
- ความทุกข์สุมอก
คำนาม
[แก้ไข]สุม