รูปธรรม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

รูป +‎ ธรรม

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
รูบ-ปะ-ทำ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrûup-bpà-tam
ราชบัณฑิตยสภาrup-pa-tham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ruːp̚˥˩.pa˨˩.tʰam˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

รูปธรรม

  1. สิ่งที่รู้ได้ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย อันได้แก่ รูปเสียง กลิ่น รส และสิ่งที่สามารถสัมผัสได้ด้วยกาย, คู่กับ นามธรรม
    สร้างนามธรรมให้เป็นรูปธรรมอย่างเด่นชัด
    มุ่งเน้นให้เกิดผลสัมฤทธิ์เป็นรูปธรรม
    ฉายภาพชัดเจนถึงปัญหาใหญ่ของสังคมอย่างเป็นรูปธรรม