ลืมตัว

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ลืม-ตัว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	lʉʉm-dtuua
	ราชบัณฑิตยสภา	luem-tua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/lɯːm˧.tua̯˧/^{(สัมผัส)}

ลืมตัว (คำอาการนาม การลืมตัว หรือ ความลืมตัว)

ขาด สติ ไป ชั่วคราว, เผลอตัวไปชั่วคราว
เวลาโกรธเขาลืมตัวไม่กลัวตาย
ลืมตน, ขาดความระลึก ถึง ฐานะ เดิม ของ ตน
เมื่อเป็นใหญ่เป็นโตขึ้นมา มีคนประจบสอพลอมาก ทำให้เขาลืมตัว