สระยาว

ภาษาไทย

รากศัพท์

สระ +‎ ยาว; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ long vowel

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-หฺระ-ยาว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-rà-yaao
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-ra-yao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.ra˨˩.jaːw˧/(สัมผัส)

คำนาม

สระยาว

1. (สัทศาสตร์) สระที่ออกเสียงยาว, สระที่ออกเสียงต่อเนื่อง 1 มาตราขึ้นไป ซึ่งโดยมากจะเป็น 2 มาตรา

คำตรงข้าม

• สระสั้น