สุดวิสัย

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สุด-วิ-ไส
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sùt-wí-sǎi
	ราชบัณฑิตยสภา	sut-wi-sai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sut̚˨˩.wi˦˥.saj˩˩˦/^{(สัมผัส)}

สุดวิสัย (คำอาการนาม ความสุดวิสัย)

พ้น กำลัง ความสามารถ, พ้นความสามารถที่ใคร จะ อาจ ป้องกัน ได้
ภัยธรรมชาติเป็นเหตุสุดวิสัย