อภิชนาธิปไตย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

อภิชน +‎ อธิปไตย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
อะ-พิ-ชะ-นา-ทิ-ปะ-ไตอะ-พิ-ชะ-นา-ทิบ-ปะ-ไต
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-pí-chá-naa-tí-bpà-dtaià-pí-chá-naa-típ-bpà-dtai
ราชบัณฑิตยสภาa-phi-cha-na-thi-pa-taia-phi-cha-na-thip-pa-tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.pʰi˦˥.t͡ɕʰa˦˥.naː˧.tʰi˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส)/ʔa˨˩.pʰi˦˥.t͡ɕʰa˦˥.naː˧.tʰip̚˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อภิชนาธิปไตย

  1. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่