อริ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: อร และ อุร

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अरि (อริ, ศัตรู) หรือภาษาบาลี อริ (ศัตรู)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อะ-หฺริอะ-ริ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงà-rìà-rí
ราชบัณฑิตยสภาa-ria-ri
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔa˨˩.riʔ˨˩/(สัมผัส)/ʔa˨˩.riʔ˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

อริ

  1. ข้าศึก
    อริราชศัตรู
  2. ผู้ที่ไม่ถูกกัน
    สุดโหด! โจ๋ปทุมยกพวกตีกัน ก่อนจุดไฟเผาอริ ผู้ปกครองพามอบตัว