อินทร์

ดูเพิ่ม: อินทรี

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• อินท, อินทร

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต इन्द्र (อินฺทฺร); เทียบภาษาบาลี อินฺท

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	in
	ราชบัณฑิตยสภา	in
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔin˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		อิน อินท์ อินธน์

คำวิสามานยนาม

อินทร์

1. ชื่อเทวราชผู้เป็นใหญ่ในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์และชั้นจาตุมหาราช

คำพ้องความ

ดูที่ อรรถาภิธาน:อินทร์

คำนาม

อินทร์

1. ผู้เป็นใหญ่

การใช้

เมื่อใช้เป็นปัจจัย บางครั้งก็แผลงเป็น เอนทร์