เกิบ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เกบ, เกีบ, เกฺ้บ, เก็บ, และ เก๋บ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

(เฉพาะคำกริยาความหมายที่ 2) จากภาษาอีสาน เกิบ (รองเท้า)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เกิบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgə̀əp
ราชบัณฑิตยสภาkoep
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kɤːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เกิบ

  1. (โบราณ) กำบัง, บัง
    เศวตฉัตรรัตนก้งง เกิบบนบรรจถรณ์.
    สรรพสิทธิ์คำฉันท์
    เฉกฉายกมลาสน์ฉัตรา เกิบก้งงเกศา.
    สรรพสิทธิ์คำฉันท์
  2. โง่, เลว, ต่ำ

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เกิบ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩮᩥ᩠ᨷ (เกิบ)

ภาษาญ้อ[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เกิบ

  1. เกือก, รองเท้า

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เทียบภาษาคำเมือง ᨠᩮᩥ᩠ᨷ (เกิบ), ภาษาลาว ເກີບ (เกีบ)

คำนาม[แก้ไข]

เกิบ

  1. เกือก, รองเท้า