เขียด
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰiətᴰ¹ᴸ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽດ (ขย̂ด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦃᧆᧈ (เฃ่ด), ภาษาไทดำ ꪄꪸꪒ (ฃย̂ด), ภาษาไทใหญ่ ၶဵတ်ႇ (เข่ต), ภาษาไทใต้คง ᥑᥥᥖᥱ (เฃ่ต), ᥔᥥᥖᥱ (เส่ต), ภาษาพ่าเก ၵိတ် (ขิต์), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜄𑜫 (ขิต์), ภาษาจ้วง viet (เหวียด), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง viet (เหวียด)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เขียด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kìiat |
| ราชบัณฑิตยสภา | khiat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯t̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เขียด (คำลักษณนาม ตัว)