เบียว
ดูเพิ่ม: เบี้ยว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น 中二病 (chūnibyō, แปลตรงตัวว่า “[อาการ]ป่วย[เหมือนเด็ก]ม.2”); สะกดตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2535/สำนักงานราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. 2561
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เบียว | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | biao |
ราชบัณฑิตยสภา | biao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bia̯w˧/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาญี่ปุ่น
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาญี่ปุ่น
- ญี่ปุ่น links with redundant target parameters
- สัมผัส:ภาษาไทย/ia̯w
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- สแลงภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ขำขัน