เผื่อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เผอ และ เผือ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຜື່ອ (เผื่อ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง pweq (เผื่อ-ตุนเผื่อไว้)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เผื่อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpʉ̀ʉa
ราชบัณฑิตยสภาphuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɯa̯˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

เผื่อ (คำอาการนาม การเผื่อ)

  1. สำรอง
    กักน้ำไว้เผื่อแล้ง
  2. ให้มากไว้กว่าที่ต้องการสำหรับส่วนตัวหรือผู้อื่น
    กินเผื่อ
    เอาข้าวมาเผื่อ

คำสันธาน[แก้ไข]

เผื่อ

  1. ถ้า, หาก, สมมุติ, เผื่อว่า ก็ใช้