เหลน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlenꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຫຼນ (เหลน) หรือ ເຫຼັນ (เหลัน), ภาษาอีสาน เหลน, ภาษาเขิน ᩉᩖᩮᩁ (หเลร), ภาษาไทลื้อ ᦜᦲᧃ (หฺลีน), ภาษาไทใหญ่ လိၼ် (ลิน), ภาษาจ้วง lenj/laenj, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง linj

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เหฺลน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlěen
ราชบัณฑิตยสภาlen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/leːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เหลน (คำลักษณนาม คน)

  1. ลูกของหลานที่เป็นลูกของลูกเป็นต้น

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]