โสน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ หรือเขมรเก่าสมัยอังกอร์ ស្នោ (สฺโน); ร่วมเชื้อสายกับเขมร ស្នោ (สฺโน), ลาว ສະໂນ (สะโน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สะ-โหฺน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sà-nǒo
	ราชบัณฑิตยสภา	sa-no
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/sa˨˩.noː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

โสน

1. ชื่อไม้พุ่มชนิด Sesbania javanica Miq. ในวงศ์ Leguminosae ใบเล็ก ๆ คล้ายใบมะขาม ดอกสีเหลืองกินได้
2. (หนอน~) ชื่อหนอนผีเสื้อกลางคืนชนิด Zeuzera coffeae Nietner ในวงศ์ Cossidae ยาว 4-6 เซนติเมตร สีขาวหรือชมพูอ่อน เจาะเข้าไปกินส่วนในของต้นโสน ชาวชนบทจับมารับประทาน

ภาษาผู้ไท

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *swɯːnᴬ; เทียบจีนยุคกลาง 園 (MC hjwon); ร่วมเชื้อสายกับไทย สวน, คำเมือง ᩈ᩠ᩅᩁ (ส‍วร), ลาว ສວນ (สวน), ไทลื้อ ᦷᦉᧃ (โสน), ไทดำ ꪎꪺꪙ (สัวน), ไทขาว ꪎꪺꪙ, ไทใหญ่ သူၼ် (สูน), อาหม 𑜏𑜤𑜃𑜫 (สุน์), จ้วง suen

คำนาม

1. สวน