ไกลปืนเที่ยง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ไกล + ปืน + เที่ยง; มาจากการยิงปืนใหญ่บอกเวลาเที่ยงวันในพระนคร เมื่ออยู่ไกลจึงไม่ได้ยิน
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไกฺล-ปืน-เที่ยง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | glai-bpʉʉn-tîiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | klai-puen-thiang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /klaj˧.pɯːn˧.tʰia̯ŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ไกลปืนเที่ยง