ไวโอลิน

ภาษาไทย

ไวโอลิน

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ violin, จากภาษาอิตาลี violino

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไว-โอ-ลิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wai-oo-lin
	ราชบัณฑิตยสภา	wai-o-lin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/waj˧.ʔoː˧.lin˧/(สัมผัส)

คำนาม

ไวโอลิน

1. (เครื่องดนตรี) เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี 4 สาย และมีคันชักสำหรับสี

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• จอร์เจีย: ვიოლინო (วฺีออ̂ลีนอ̂)
• จีน:

  จีนกลาง: 小提琴／小提琴 (zh) (xiǎotíqín)

• พม่า: တယော (my) (ตเยา)
• อังกฤษ: violin (en)
• อาหรับ: كَمَان‎ ช. (กะมาน)