ກິນ

ภาษาลาว

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *kɯɲᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย กิน, ภาษาคำเมือง ᨠᩥ᩠ᨶ (กิน), ภาษาไทลื้อ ᦂᦲᧃ (กีน), ภาษาไทดำ ꪀꪲꪙ (กิน), ภาษาไทใต้คง ᥐᥤᥢ (กีน), ภาษาไทใหญ่ ၵိၼ် (กิน), ภาษาอาหม 𑜀𑜢𑜃𑜫 (กิน์), ภาษาแสก กิ๋น

คำกริยา

ກິນ • (กิน) (คำอาการนาม ການກິນ)

1. กิน

   ລາວກິນເຂົ້າຢ່າງໜ້ອຍມື້ລະສອງ-ສາມຄາບ.

   ลาวกินเข็้าย่างหน้อย̃มื้ละสอง-สามคาบ.

   เขากินข้าวอย่างน้อยวันละสองสามมื้อ

คำพ้องความ

• กินอาหาร: ກິນລ່າ (กินล่า), ກິນລ້າ (กินล้า), ສວບ (สวบ), ສະແຕກ (สะแตก), ສະເຫວີຍ (สะเหวีย̃), ສັນ (สัน), ສັນເຂົ້າ (สันเข็้า), ເສບ (เสบ), ຊວດລວດ (ซวดลวด), ຊົດ (ซ็ด), ແດກ (แดก), ແດກຮ່າ (แดกฮ่า), ທານ (ทาน), ບໍຣິໂພກ (บํริโพก), ບໍລະໂພກ (บํละโพก), ບໍລິໂພກ (บํลิโพก), ປະຣິໂພກ (ปะริโพก), ປະລິໂພກ (ปะลิโพก), ປັ້ນເຂົ້າ (ปั้นเข็้า), ໂຜ້ (โผ้), ໂພຄະ (โพคะ), ວາຍ (วาย̃), ວິກາລະໂພດ (วิกาละโพด), ໝຸມ (หมุม), ເຫວີຍ (เหวีย̃), ເຫີມ (เหีม), ອຸບປະໂພກ (อุบปะโพก), ອຸປໂພກ (อุปโพก), ຮັບປະທານ (ฮับปะทาน), ຮັບອາຫານ (ฮับอาหาน)