ສັນ

ดูเพิ่ม: ສັ່ນ, ສັ້ນ, ສິນ, ສິ້ນ, ສີນ, ສີ້ນ, ສຸນ, ສູນ, ສົນ, และ ສົ້ນ

ภาษาลาว

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [san˩(˧)]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [san˥˧˧]
• การแบ่งพยางค์: ສັນ
• สัมผัส: -an

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sanᴬ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สัน, ภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠ᨶ (สัน), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧃ (แสน), ภาษาไทใหญ่ သၼ် (สัน), ภาษาไทใต้คง ᥔᥢᥴ (สั๋น), ภาษาพ่าเก ꩬꩫ် (สน์), ภาษาอาหม 𑜏𑜃𑜫 (สน์)

คำนาม

ສັນ • (สัน)

1. สัน

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सर्व (สรฺว); เทียบภาษาไทย สรรพ์

รูปแบบอื่น

• ສັບ (สับ)
• ສັບພະ (สับพะ)

คำคุณศัพท์

ສັນ • (สัน)

1. ทั้งหมด

รากศัพท์ 3

เทียบภาษาไทย ฉัน (“กิน”), ภาษาเขมร ឆាន់ (ฉาน̍, “กิน”)

คำกริยา

ສັນ • (สัน) (คำอาการนาม ການສັນ)

1. (สกรรม) กิน (ใช้แก่พระ)

รากศัพท์ 4

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฉัน, ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧃ (แสน) หรือ ᦉᧃ (สัน)

คำบุพบท

ສັນ • (สัน)

1. ฉัน, เสมอเหมือน, เช่น, อย่าง

รากศัพท์ 4

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠ᨶ (สัน), ภาษาไทลื้อ ᦉᧃ (สัน); เทียบภาษาจีน 申 (shēn)

คำวิสามานยนาม

ສັນ • (สัน)

1. (โหราศาสตร์) ปีที่ 9 ใน 12 นักษัตรจีน, ปีวอก

ดูเพิ่ม

• (นักษัตรจีน): ໃຈ້ (ใจ้) ເປົ້າ (เป็้า) ຍີ່ (ยี่) ເໝົ້າ (เหม็้า) ສີ (สี) ໃສ້ (ใส้) ສະງ້າ (สะง้า) ມົດ (ม็ด) ສັນ (สัน) ເຮົ້າ (เฮ็้า) ເສັດ (เสัด) ໄຄ້ (ไค้)