ສັບ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ສິບ, ສືບ, ສຸບ, ສູບ, และ ສົບ

ภาษาลาว[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สับ, ภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠ᨷ (สับ), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧇ (แสบ) หรือ ᦉᧇ (สับ), ภาษาไทใหญ่ သပ်း (สั๊ป)

คำกริยา[แก้ไข]

ສັບ (สับ) (คำอาการนาม ການສັບ)

  1. (สกรรม) เอาปลายมีด ปาก หรือของแหลมเป็นต้น แทงหรือกระทุ้งลง
  2. (สกรรม) สับ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สับ, ภาษาคำเมือง ᩈᩢ᩠ᨷ (สับ)

คำกริยา[แก้ไข]

ສັບ (สับ) (คำอาการนาม ການສັບ)

  1. (สกรรม) สับ (สลับ), สลับ

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต शब्द (ศพฺท); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ศัพท์

คำนาม[แก้ไข]

ສັບ (สับ)

  1. ศัพท์

รากศัพท์ 4[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สพฺพ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย สรรพ

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ສັບ (สับ)

  1. สรรพ

รากศัพท์ 5[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาไทย ฉับ; เทียบภาษาเขมร ឆាប់ (ฉาบ̍)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ສັບ (สับ)

  1. ฉับ

อ้างอิง[แก้ไข]