ຍິນ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ຍັນ, ຍືນ, ຍື່ນ, ຍຸນ, ຍົນ, และ ຍົ່ນ

ภาษาลาว[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ŋinᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ยิน, ภาษาคำเมือง ᨿᩥ᩠ᨶ (ยิน), ภาษาไทดำ ꪉꪲꪙ (งิน), ภาษาไทขาว ꪉꪲꪙ, ภาษาไทใหญ่ ငိၼ်း (งิ๊น), ယိၼ်း (ยิ๊น) หรือ ၺိၼ်း (ญิ๊น), ภาษาอาหม 𑜂𑜢𑜃𑜫 (งิน์), ภาษาจ้วง nyi หรือ ri

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ຍິນ (ยิน)

  1. ยิน (มักใช้ว่า ໄດ້ຍິນ (ได้ยิน))