ພໍ່
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย พ่อ, ปักษ์ใต้ ผอ, อีสาน พ่อ, คำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ไทดำ ꪝꪷ꪿ (ป̱ํ่), ไทขาว ꪝꪮꫀ, ไทใหญ่ ပေႃႈ (ป้อ̂), ไทใต้คง ᥙᥨᥝ (โปว), อ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), อาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), จ้วง boh, ปู้อี boh, แสก ผ้อ
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɔː˧]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [pʰɔː˧˨]
- การแบ่งพยางค์: ພໍ່
- สัมผัส: -ɔː
- คำพ้องเสียง: ຜໍ່ (ผํ่) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)