ပေႃႈ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับไทย พ่อ, คำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ปักษ์ใต้ ผอ, ลาว ພໍ່ (พํ่), ไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), อ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), อาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), จ้วง boh, ปู้อี boh, แสก ผ้อ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔː˧˧˨/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป̄อ
- สัมผัส: -ɔː
คำนาม
[แก้ไข]ပေႃႈ • (ป้อ̂)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ဢူႈ (อู้)