ပေႃႈ
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *boːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พ่อ, ภาษาคำเมือง ᨻᩬᩴ᩵ (พอํ่), ภาษาปักษ์ใต้ ผอ, ภาษาลาว ພໍ່ (พํ่), ภาษาไทลื้อ ᦗᦸᧈ (พ่อ̂), ภาษาอ่ายตน ပေႃ (ปอ̂), ภาษาอาหม 𑜆𑜦𑜡 (ปอ̂) หรือ 𑜆𑜨𑜦𑜡 (ปฺวอ̂), ภาษาจ้วง boh, ภาษาปู้อี boh, ภาษาแสก ผ้อ
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɔː˧˧˨/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ป̄อ
- สัมผัส: -ɔː
คำนาม
[แก้ไข]ပေႃႈ • (ป้อ̂)
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ဢူႈ (อู้)