ຫ່າ

ดูเพิ่ม: ຫາ, ຫຳ, และ ຫ້າ

ภาษาลาว

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [haː˧]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [haː˧˨]
• การแบ่งพยางค์: ຫ່າ
• สัมผัส: -aː
• คำพ้องเสียง: ຮ່າ (ฮ่า) (ในถิ่นที่มีการออกเสียงอักษรคู่เหมือนกันเมื่อมีไม้เอก)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *raːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห่า, ภาษาคำเมือง ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาเขิน ᩁ᩵ᩣ (ร่า), ภาษาอีสาน ห่า, ภาษาไทใหญ่ ႁႃႈ (ห้า), ภาษาพ่าเก ꩭႃ (หา), ภาษาอาหม 𑜍𑜠 (ระ), ภาษาจ้วง raq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haq

รูปแบบอื่น

• ຮ່າ (ฮ่า)

คำนาม

ຫ່າ • (ห่า)

1. ห่า (ชื่อผีชนิดหนึ่ง)
2. กาฬโรค
3. คำสาปแช่ง

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kraːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ห่า, ภาษาอีสาน ห่า, ภาษาคำเมือง ᩉ᩵ᩣ (ห่า), ภาษาเขิน ᩉ᩵ᩣ (ห่า), ภาษาไทขาว ꪬꪱꫀ, ภาษาไทใหญ่ ႁႃႇ (ห่า), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱᧈ (ห่า), ภาษาพ่าเก ꩭႃ (หา), ภาษาอาหม 𑜍𑜠 (ระ), ภาษาจ้วง haq, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง haq

คำนาม

ຫ່າ • (ห่า)

1. ที, ครั้ง
2. ห่า (ห่าฝน)
3. จำนวนฝนตกครั้งหนึ่ง ๆ