ข้ามไปเนื้อหา

ၶီႇ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทใหญ่

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *kʰwiːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC gje)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขี่, ภาษาคำเมือง ᨡᩦ᩵ (ขี่), ภาษาลาว ຂີ່ (ขี่), ภาษาเขิน ᨡᩦ᩵ (ขี่), ภาษาไทลื้อ ᦃᦲᧈ (ฃี่), ภาษาไทดำ ꪄꪲ꪿ (ฃิ่), ภาษาอาหม 𑜁𑜣 (ขี), ภาษาจ้วง gwih

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ၶီႇ (ขี่) (คำอาการนาม လွင်ႈၶီႇ)

  1. (สกรรม) ขี่
    ၶီႇရူတ်ႉၵႃးမႃးၸွမ်းၵၼ် 6 ၵေႃႉ
    ขี่รู๎ตก๊าม๊าจ๊อ̂มกัน 6 ก๎อ̂
    ขี่รถมาด้วยกัน 6 คน

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.