ၸဵင်
ภาษาไทใหญ่
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากจีนยุคกลาง 正 (MC tsyeng, “เดือนอ้าย”); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน เจียง, ลาว ຈຽງ (จยง), คำเมือง ᨠ᩠ᨿᨦ (กยง) หรือ ᨧ᩠ᨿᨦ (จยง), เขิน ᨧ᩠ᨿᨦ (จยง) หรือ ᨠ᩠ᨿᨦ (กยง), ไทลื้อ ᦵᦈᧂ (เจง), อาหม 𑜋𑜢𑜂𑜫 (ฉิง์, “เดือนแรก”); เทียบไทใต้คง ᥓᥥᥒᥰ (เจ๊ง) หรือ ᥓᥥᥒᥳ (เจ๎ง)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕeŋ˨˦/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: จ๋+เ-ง
- สัมผัส: -eŋ
คำนาม
[แก้ไข]ၸဵင် • (เจง)