ᨻᩯ᩶
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *beːꟲ (“ชนะ; แพ้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แพ้, ภาษาลาว ແພ້ (แพ้), ภาษาคำเมือง ᨻᩯ᩶ (แพ้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦗᧉ (แพ้), ภาษาไทใหญ่ ပေႉ (เป๎)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛː˦˩/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨻᩯ᩶ (แพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩯ᩶)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *beːꟲ (“ชนะ; แพ้”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย แพ้, ภาษาลาว ແພ້ (แพ้), ภาษาเขิน ᨻᩯ᩶ (แพ้), ภาษาไทลื้อ ᦶᦗᧉ (แพ้), ภาษาไทใหญ่ ပေႉ (เป๎)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pɛː˦˥/
คำกริยา
[แก้ไข]ᨻᩯ᩶ (แพ้) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᨻᩯ᩶)
คำตรงข้าม
[แก้ไข]ชนะ
- ᨣ᩶ᩤ᩠ᨶ (ค้าน)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาเขินที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเขินที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเขิน
- คำกริยาภาษาเขิน
- คำสกรรมกริยาภาษาเขิน
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทธรรม
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง