練習

ภาษาจีน

		to practice; to train; to perfect (one's skill) to practice; to train; to perfect (one's skill); to drill	to practice; to study; habit
ตัวเต็ม (練習)		練	習
ตัวย่อ (练习)		练	习

คำกริยา

練習

1. ฝึกฝน, ฝึกหัด

   我做四十分鐘練習題。 [MSC, trad.]
   我做四十分钟练习题。 [MSC, simp.]

   Wǒ zuò sìshí fēnzhōng liànxí tí. [Pinyin]

   ฉันทำแบบฝึกหัดสี่สิบนาที

คำนาม

練習

1. การฝึกฝน, การฝึกหัด

คำประสม

• 練習所／练习所
• 練習曲／练习曲

• 練習本／练习本
• 練習生／练习生

คำสืบทอด

ซีโน-เซนิก (練習):

• ญี่ปุ่น: 練習(れんしゅう) (renshū)
• เกาหลี: 연습 (練習, yeonseup)
• เวียดนาม: luyện tập (練習)

ภาษาญี่ปุ่น

คันจิในศัพท์นี้
練	習
れん ระดับ: 3	しゅう ระดับ: 3
อนโยมิ

การสะกดแบบอื่น
練習 (คีวจิไต)

การออกเสียง

• (โตเกียว) れんしゅう [rèńshúú] (เฮบัง – [0])
• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [ɾẽ̞ɰ̃ɕɨᵝː]

คำนาม

練(れん)習(しゅう) (renshū) 

1. การฝึกฝน

คำกริยา

練(れん)習(しゅう)する (renshū suru) สกรรม ซูรุ (ต้นเค้าศัพท์ 練(れん)習(しゅう)し (renshū shi), อดีตกาล 練(れん)習(しゅう)した (renshū shita))

1. ฝึกฝน

การผันรูป

การผันรูปของ "練習する" (ดูเพิ่ม ภาคผนวก:คำกริยาภาษาญี่ปุ่น)

Katsuyōkei ("รูปต้นเค้าศัพท์")
Mizenkei ("imperfective")	練習し	れんしゅうし	renshū shi
Ren’yōkei ("continuative")	練習し	れんしゅうし	renshū shi
Shūshikei ("terminal")	練習する	れんしゅうする	renshū suru
Rentaikei ("attributive")	練習する	れんしゅうする	renshū suru
Kateikei ("hypothetical")	練習すれ	れんしゅうすれ	renshū sure
Meireikei ("imperative")	練習せよ¹ 練習しろ²	れんしゅうせよ¹ れんしゅうしろ²	renshū seyo¹ renshū shiro²
การสร้างคำหลัก ๆ
Passive	練習される	れんしゅうされる	renshū sareru
Causative	練習させる 練習さす	れんしゅうさせる れんしゅうさす	renshū saseru renshū sasu
Potential	練習できる	れんしゅうできる	renshū dekiru
Volitional	練習しよう	れんしゅうしよう	renshū shiyō
Negative	練習しない	れんしゅうしない	renshū shinai
Negative continuative	練習せず	れんしゅうせず	renshū sezu
Formal	練習します	れんしゅうします	renshū shimasu
Perfective	練習した	れんしゅうした	renshū shita
Conjunctive	練習して	れんしゅうして	renshū shite
Hypothetical conditional	練習すれば	れんしゅうすれば	renshū sureba
¹ เชิงคำสั่งในภาษาเขียน ² เชิงคำสั่งในภาษาพูด