tin

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาตั่ย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *tiːnᴬ

คำนาม[แก้ไข]

tin (จื๋อโนม 𬦿)

  1. ตีน, เท้า

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเวียดนาม tin

คำนาม[แก้ไข]

tin (จื๋อโนม )

  1. ข่าว

ภาษาโรฮีนจา[แก้ไข]

เลข[แก้ไข]

tin (อักษรฮานิฟ 𐴃𐴞𐴕‎)

  1. สาม

ภาษาอะตง[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ tin, จากภาษาอังกฤษเก่า tin, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *tiną

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

tin (อักษรเบงกอล তিন)

  1. สังกะสี (มุงหลังคา)

ภาษาอังกฤษ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง tin, จากภาษาอังกฤษเก่า tin, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *tiną

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

tin (นับได้และนับไม่ได้, พหูพจน์ tins)

  1. (นับไม่ได้) ดีบุก
  2. (นิวซีแลนด์, บริเตน, นับได้) กระป๋อง
  3. (นับได้) ถาดขอบสูงสำหรับอบ