tin

ภาษาโรฮีนจา

เลข

tin (อักษรฮานิฟ 𐴃𐴞𐴕)

1. สาม

ภาษาอังกฤษ

รากศัพท์

จากภาษาอังกฤษกลาง tin, จากภาษาอังกฤษเก่า tin, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *tiną

การออกเสียง

• enPR: tĭn, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tɪn/, [tʰɪn]

• Audio (US)

  (file)

• Audio (UK)

  (file)

• สัมผัส: -ɪn
• คำพ้องเสียง: thin (with th-stopping), ten (with pin-pen merger)

คำนาม

tin (นับได้และนับไม่ได้, พหูพจน์ tins)

1. (นับไม่ได้) ดีบุก
2. (นิวซีแลนด์, บริเตน, นับได้) กระป๋อง
3. (นับได้) ถาดขอบสูงสำหรับอบ

ภาษาอะตง

รากศัพท์

จากภาษาอังกฤษ tin, จากภาษาอังกฤษเก่า tin, จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *tiną

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tin/

คำนาม

tin (อักษรเบงกอล তিন)

1. สังกะสี (มุงหลังคา)