คิ้ว

ดูเพิ่ม: ควี, คัว, คั่ว, คั๊ว, คิ̂ว, และ คิว

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คิ้ว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kíu
	ราชบัณฑิตยสภา	khio
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰiw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

คิ้ว

1. ส่วนโค้งขอบตาด้านบน ซึ่งมีขนขึ้นที่โค้ง
2. ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตู หน้าต่าง
3. เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น (เช่น คิ้วรถยนต์)

คำพ้องความ

• ขนง
• (คำราชาศัพท์) พระขนง
• ภมุ
• ภมุกะ, ภมุกา

ลูกคำ

• คิ้วตา
• ขนคิ้ว
• พายคิ้ว

คำแปลภาษาอื่น

ส่วนโค้งขอบตาด้านบน

• จีน:

  จีนกลาง: 眉毛／眉毛 (zh) (méimao)

• ญี่ปุ่น: まゆ (ja), 眉 (ja) (mayu), まゆ毛 (ja), 眉毛 (ja) (まゆげ, mayuge)
• ดัตช์: wenkbrauw (nl) ญ. (เว็งก์เบรา)
• ไทใหญ่: ၶူၼ်တႃ (shn) (ขูนตา)
• ฝรั่งเศส: sourcil (fr) ช. (ซูร์ซี)
• เยอรมัน: Augenbraue (de) ญ. (เอาเกนเบราเอ)
• ลาว: ຄິ້ວ (lo) (คิ้ว)
• สเปน: ceja (es) ญ. (เธฅา)
• อังกฤษ: eyebrow (en) (อายบราว)
• อิตาลี: sopracciglio (it) ช.