ประธาน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रधान (ปฺรธาน); เทียบภาษาบาลี ปธาน
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-ทาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-taan |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-than | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.tʰaːn˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ประทาน | |
คำนาม
[แก้ไข]ประธาน
- ตำแหน่งผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม
- ตำแหน่งประธานรัฐสภา
- ตำแหน่งประธานกรรมการ
- เรียกผู้ที่เป็นหัวหน้าหรือเป็นใหญ่ในที่ประชุม
- ประธานรัฐสภา
- ประธานกรรมการ
- (ไวยากรณ์) ผู้กระทำ
- เด็กวิ่ง เด็ก เป็นประธานของกริยา วิ่ง
- คนกินข้าว คน เป็นประธานของกริยา กิน
- (ศาสนาพุทธ) ความเพียร มี 4 อย่าง คือ 1. สังวรประธาน เพียรระวังไม่ให้บาปเกิดขึ้นในสันดาน 2. ปหานประธาน เพียรละบาปที่เกิดขึ้นแล้ว 3. ภาวนาประธาน เพียรให้กุศลเกิดขึ้นในสันดาน 4. อนุรักขนาประธาน เพียรรักษากุศลที่เกิดขึ้นแล้วไม่ให้เสื่อม
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ประธาน