ข้ามไปเนื้อหา

ผลาญ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຜານ (ผาน), ภาษาคำเมือง ᨹᩖᩣ᩠ᨶ (ผลาน), ภาษาเขมร ផ្លាញ "ทำให้พินาศ" (ผฺลาญ "ทำให้พินาศ")

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ผฺลาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงplǎan
ราชบัณฑิตยสภาphlan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰlaːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ผลาญ (คำอาการนาม การผลาญ)

  1. ทำลายให้หมดสิ้นไป
  2. บางทีหมายถึงทำลายทรัพย์สมบัติให้หมดสิ้นไป
    ผลาญพ่อผลาญแม่
    ทำลายทรัพย์สมบัติของพ่อแม่ให้หมดสิ้นไป

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]