รัฏฐาธิปไตย

ภาษาไทย

รากศัพท์

รัฐ +‎ อธิปไตย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		รัด-ถา-ทิ-ปะ-ไต	รัด-ถา-ทิบ-ปะ-ไต
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	rát-tǎa-tí-bpà-dtai	rát-tǎa-típ-bpà-dtai
	ราชบัณฑิตยสภา	rat-tha-thi-pa-tai	rat-tha-thip-pa-tai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/rat̚˦˥.tʰaː˩˩˦.tʰi˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส)	/rat̚˦˥.tʰaː˩˩˦.tʰip̚˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส)

คำนาม

รัฏฐาธิปไตย

1. อำนาจสูงสุดของรัฐที่จะใช้บังคับบัญชาภายในอาณาเขตของตน

ดูเพิ่ม

• รัฏฐาธิปัตย์