อธิปไตย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี อาธิปเตยฺย (“ความเป็นใหญ่”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | อะ-ทิ-ปะ-ไต | อะ-ทิบ-ปะ-ไต | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-tí-bpà-dtai | à-típ-bpà-dtai |
| ราชบัณฑิตยสภา | a-thi-pa-tai | a-thip-pa-tai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.tʰi˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส) | /ʔa˨˩.tʰip̚˦˥.pa˨˩.taj˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]อธิปไตย