เสื่อ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เสื่อ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sʉ̀ʉa |
| ราชบัณฑิตยสภา | suea | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɯa̯˨˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩮᩥ᩵ᩬᩋ (เสิ่ออ), ลาว ເສື່ອ (เสื่อ), ไทลื้อ ᦵᦉᦲᧈ (เสี่), ไทดำ ꪹꪎ꪿ (เส่), ไทใหญ่ သိူဝ်ႇ (เสิ่ว, “ปู (เสื่อ)”), อาหม 𑜏𑜢𑜤𑜈𑜫 (สึว์)
คำนาม
[แก้ไข]เสื่อ (คำลักษณนาม ผืน หรือ ม้วน)
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ดูที่ เสื้อ
คำนาม
[แก้ไข]เสื่อ
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ดูที่ เสือ
คำนาม
[แก้ไข]เสื่อ
- (สุโขทัย) เสือ
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ เมตต์ เมตต์การุณ์จิต. (2560). พจนานุกรมภาษาโคราช (พิมพ์ครั้งที่ 7). นครราชสีมา: ยืนหยัดชัดเจน.