กรน

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *klɤlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກົນ (ก็น) หรือ ຂົນ (ข็น), ภาษาไทใหญ่ ၶူၼ် (ขูน)

การออกเสียง

พยางค์	กฺรน
สัทอักษรสากล	/kron˧/
คำพ้องเสียง	กรณฑ์

คำกริยา

กรน (คำอาการนาม การกรน)

1. หายใจมีเสียงดังในลำคอขณะหลับ เหตุลิ้นตกจุกคอหอย หรือลิ้นตกจุกคอหอยและลิ้นไก่กับเพดานอ่อนสั่น