ก๋ากั่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน (káⁿ, กล้า) + (kàn, ทำ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ก๋า-กั่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgǎa-gàn
ราชบัณฑิตยสภาka-kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kaː˩˩˦.kan˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ก๋ากั่น (คำอาการนาม ความก๋ากั่น)

  1. อวดกล้า (มักใช้แก่ผู้หญิง)

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]