อวด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เทียบภาษาคำเมือง ᩋ᩠ᩅᨯ (อวด), ภาษาลาว ອວດ (อวด), ภาษาไทลื้อ ᦷᦀᧆᧈ (โอ่ด), ภาษาเขมร អួត (อัวต)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์อวด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงùuat
ราชบัณฑิตยสภาuat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔua̯t̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

อวด (คำอาการนาม การอวด)

  1. สำแดงให้รู้เห็น
    อวดฤทธิ์อวดเดช
  2. แสดงให้ปรากฏ
    อวดความสามารถ
  3. นำออกให้ดูให้ชม
    เอาของมาอวด
  4. ยกย่องต่อหน้าคน
    อวดว่าลูกตัวเก่ง
  5. แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้งที่มิได้มี
    อวดเก่ง
    อวดภูมิ

คำประสม[แก้ไข]

ภาษาญัฮกุร[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

อวด

  1. อวด, แสดง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *ʔɔːt

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

อวด

  1. เช็ด