ข้ามไปเนื้อหา

อวด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบคำเมือง ᩋ᩠ᩅᨯ (อ‍วด), ลาว ອວດ (อวด), ไทลื้อ ᦷᦀᧆᧈ (โอ่ด), เขมร អួត (อัวต)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์อวด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงùuat
ราชบัณฑิตยสภาuat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔua̯t̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

อวด (คำอาการนาม การอวด)

  1. สำแดงให้รู้เห็น
    อวดฤทธิ์อวดเดช
  2. แสดงให้ปรากฏ
    อวดความสามารถ
  3. นำออกให้ดูให้ชม
    เอาของมาอวด
  4. ยกย่องต่อหน้าคน
    อวดว่าลูกตัวเก่ง
  5. แสดงให้ผู้อื่นเข้าใจว่าตนมีคุณสมบัติเช่นนั้น ทั้งที่มิได้มี
    อวดเก่ง
    อวดภูมิ

ลูกคำ

[แก้ไข]

ภาษาญัฮกุร

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

อวด

  1. อวด, แสดง

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *ʔɔːt

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

อวด

  1. เช็ด