เช็ด

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟetᴰ; เทียบภาษาจีนเก่า 擦 (OC *sʰlaːd); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩮᩢ᩠ᨯ (เชัด), ภาษาลาว ເຊັດ (เซัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᧆ (เชด), ภาษาไทดำ ꪹꪋꪸꪒ (เจ̱ย͢ด), ภาษาไทใหญ่ ၸဵတ်ႉ (เจ๎ต), ภาษาพ่าเก ꩡိတ် (จิต์), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜄𑜫 (ฉิต์), ภาษาจ้วงใต้ cet/cat

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เช็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chét
	ราชบัณฑิตยสภา	chet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰet̚˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

เช็ด (คำอาการนาม การเช็ด)

1. (สกรรม) ทำให้แห้งหรือให้สะอาดโดยใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีผ้าหรือกระดาษเป็นต้น

   เช็ดน้ำตา

   เช็ดพื้น

   เช็ดถ้วยชาม

2. (สกรรม) โดนถาก ๆ

   โดนหมัดเช็ดหน้าไป

คำแปลภาษาอื่น

ใช้ผ้า กระดาษ หรือมือถูให้แห้งหรือสะอาด

• คำเมือง: ᨩᩮᩢ᩠ᨯ (nod) (เชัด)
• ดัตช์: vegen (nl) (เวเฅิน)
• ไทดำ: ꪹꪋꪸꪒ (blt) (เจ̱ย͢ด)
• ไทใหญ่: ပွတ်ႈ (shn) (ป้อ̂ต), ၸဵတ်ႉ (shn) (เจ๎ต)
• ฝรั่งเศส: essuyer (fr) (เอซุยเย)
• เยอรมัน: wischen (de)
• ลาว: ເຊັດ (lo) (เซัด)
• อังกฤษ: wipe (en) (ไวป์)