เช้า

ดูเพิ่ม: เชา และ เช่า

ภาษาไทย

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຊົ້າ (เซ็้า), ภาษาไทลื้อ ᦋᧁᧉ (เช้า), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꫁ꪱ (เจ้̱า), ภาษาไทขาว ꪹꪋꪱꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၸဝ်ႉ (จ๎ว), ภาษาอาหม 𑜋𑜈𑜫 (ฉว์), 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์) หรือ 𑜋𑜨𑜧𑜈𑜫 (ฉอ̂ว์ว์), ภาษาจ้วง caeux; เทียบภาษาเวียดนาม chào

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ช้าว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	cháao
	ราชบัณฑิตยสภา	chao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰaːw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

เช้า

1. เวลาระหว่างรุ่งสว่างกับสาย
2. เวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง

คำคุณศัพท์

เช้า

1. ที่อยู่ในช่วงเวลาตั้งแต่รุ่งสว่างถึงเที่ยง

   รอบเช้า

   ผลัดเช้า

คำกริยาวิเศษณ์

เช้า

1. เร็วกว่าเวลาที่กำหนดในระหว่างรุ่งสว่างกับสาย

   มาแต่เช้า

2. ก่อนเวลาที่กำหนด, ไม่สาย

รากศัพท์ 2

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เช้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	cháo
	ราชบัณฑิตยสภา	chao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰaw˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

เช้า, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง caeux (เช้า-กระเช้า Ningming)

1. (โบราณ) กระเช้า

   ครั้นเช้าก็หิ้วเช้า

   (ม. คำหลวง มัทรี)