ประทีป
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต प्रदीप (ปฺรทีป); เทียบภาษาบาลี ปทีป;
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ปฺระ-ทีบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bprà-tîip |
| ราชบัณฑิตยสภา | pra-thip | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pra˨˩.tʰiːp̚˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ประทีป