โคม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โคม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | koom |
| ราชบัณฑิตยสภา | khom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰoːm˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]โคม
- เครื่องครอบตะเกียงเพื่อบังลมหรือบังคับแสงไฟ
- ตะเกียงเครื่องตามไฟ หรือเครื่องให้แสงสว่างซึ่งมีเครื่องบังลมหรือเครื่องบังคับแสงไฟเช่นนั้น ใช้ตั้ง หิ้ว หรือแขวน, ลักษณนามว่า โคม, ดวง, ใบ, ลูก
- โคมไฟฟ้า
- เรียกชามอย่างเก่าขนาดใหญ่ รูปคล้ายโคมว่า ชามโคม, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /koːm˧˧/
คำนาม
[แก้ไข]โคม
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩰᩫ᩠ᨾ (โค็ม)
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]โคม
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมร
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมร
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːm
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- Pages with language headings in the wrong order
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมือง
- คำนามภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำนามภาษาปักษ์ใต้