จีน

ดูเพิ่ม: จน, จัน, จั๊น, จิ้น, จิ๊น, จี๋น, จืน, จื๋น, จุน, จูน, จ่น, และ จ๋น

ภาษาไทย

เป็นไปได้ว่ามาจากภาษาสันสกฤต चीन (จีน) หรือภาษาบาลี จีน, แรกสุดมาจากภาษาจีนเก่า 秦 (OC *zin)

การแบ่งพยางค์		จีน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jiin
	ราชบัณฑิตยสภา	chin
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕiːn˧/^{(สัมผัส)}
ไฟล์เสียง

จีน

ประเทศหนึ่งในเอเชียตะวันออก

จีน (คำลักษณนาม คน)