พิฆาต
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ពិឃាដ្ឋ (พิฆาฏฺฐ, “ฆ่า”), จากภาษาบาลี วิฆาต, จากภาษาสันสกฤต विघात (วิฆาต, “ทำลาย”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ពិឃាដ (พิฆาฎ)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | พิ-คาด | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pí-kâat |
ราชบัณฑิตยสภา | phi-khat | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰi˦˥.kʰaːt̚˥˩/(สัมผัส) |
คำกริยา[แก้ไข]
พิฆาต (คำอาการนาม การพิฆาต)
หมวดหมู่:
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาไทย/l
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาเขมรเก่า
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/aːt̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ฆ
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้