ภริยา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พะ-ริ-ยา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pá-rí-yaa |
| ราชบัณฑิตยสภา | pha-ri-ya | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰa˦˥.ri˦˥.jaː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ภริยา
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:เมีย
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม
[แก้ไข]ภริยา ญ.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "ภริยา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | ภริยา | ภริยาโย หรือ ภริยา |
| กรรมการก (ทุติยา) | ภริยํ | ภริยาโย หรือ ภริยา |
| กรณการก (ตติยา) | ภริยาย | ภริยาหิ หรือ ภริยาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | ภริยาย | ภริยานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | ภริยาย | ภริยาหิ หรือ ภริยาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ภริยาย | ภริยานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | ภริยาย หรือ ภริยายํ | ภริยาสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | ภริเย | ภริยาโย หรือ ภริยา |