ภวติ
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
รากศัพท์
[แก้ไข]ภู + อ; จากสันสกฤต भवति (ภวติ), จากอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *bʰuH-.
คำกริยา
[แก้ไข]ภวติ (ธาตุ ภู, ปฐมวิภัตติ)
อาขยาต
[แก้ไข]ภวติ (ลง -ติ วัตตมานาวิภัตติ)
- (โส ปุริโส, ปฐมบุรุษ เอกวจนะ) ย่อมเป็น, ย่อมมี
การผันรูป
[แก้ไข]ข้อผิดพลาด Lua ใน package.lua บรรทัดที่ 80: module 'Module:pi-Latn-translit' not found
- Past participle: ภูต, which see for forms and usage
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ภวติ
- เพศชาย/เพศกลาง อธิกรณการก เอกพจน์ของ ภวนฺตฺ which is the present participle of the verb above.
คำกริยา
[แก้ไข]ภวติ
คำนาม
[แก้ไข]ภวติ
- อธิกรณการก เอกพจน์ของ ภวนฺตฺ (“sir”)
อ้างอิง
[แก้ไข]Pali Text Society (1921–1925), “ภวติ”, in Pali-English Dictionary, London: Chipstead
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เติมปัจจัย อ
- ศัพท์ภาษาบาลีที่สืบทอดจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาบาลีที่รับมาจากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาบาลีที่เป็นของราก ภู
- คำหลักภาษาบาลี
- คำกริยาภาษาบาลี
- คำกริยาภาษาบาลีในอักษรไทย
- อาขยาตภาษาบาลี
- รูปผันภาษาบาลี
- รูปผันคำคุณศัพท์ภาษาบาลี
- รูปผันคำกริยาภาษาบาลี
- Forms linking to themselves
- รูปผันคำนามภาษาบาลี