ทมิฬ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี ทมิฬ, จากทมิฬ தமிழ் (ตมิฬฺ̄)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทะ-มิน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tá-min
	ราชบัณฑิตยสภา	tha-min
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰa˦˥.min˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

ทมิฬ

1. ชนพื้นเมืองอินเดียเผ่าหนึ่ง ปัจจุบันมีอยู่มากทางอินเดียแถบใต้และเกาะลังกาแถบเหนือ
2. ชื่อภาษาของชนเผ่านั้น

คำคุณศัพท์

ทมิฬ (คำอาการนาม ความทมิฬ)

1. ดุร้าย, ร้ายกาจ

   ใจทมิฬ

   ยุคทมิฬ

การใช้

บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ