ข้ามไปเนื้อหา

รน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฮน, ภาษาลาว ຮົນ (ฮ็น)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์รน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงron
ราชบัณฑิตยสภาron
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ron˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงรณ

คำกริยา

[แก้ไข]

รน (คำอาการนาม การรน)

  1. นิ่งอยู่ไม่ได้, เร่าร้อน
    รนหาที่ตาย
    รนหาเรื่อง

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์รอ-นอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɔɔ-nɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาro-no
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɔː˧.nɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

รน

  1. อักษรย่อของ ระนอง

ดูเพิ่ม

[แก้ไข]